Projekt ma na celu opracowanie i wdrożenie rozwiązań, które przyczynią się do poprawy stanu psychicznego pacjentów szpitali i będą wparciem dla kapelanów szpitalnych w ich posłudze.
Doświadczenie pracy i obecności w polskich szpitalach zrodziło wolę pomocy pacjentom dotkniętym w różnym stopniu depresją i złym samopoczuciem psychicznym. Z danych Światowej Organizacji Zdrowia wynika, że depresja stanowi czwarty najpoważniejszy problem zdrowotny na świecie. Cierpią na nią najczęściej ludzie starsi, chorzy, samotni. Badania naukowe wskazują, że stan psychiki i ducha ma istotny wpływ na odporność i zdrowie.
Niestety, praktyka pokazuje, że personel szpitalny starający się zapewnić wysoką jakość opieki, często nie ma realnych możliwości poświęcenia jeszcze większej uwagi każdemu pacjentowi. Braki personalne i duża ilość obowiązków, nierzadko brak wystarczającej wiedzy z zakresu psychoprofilaktyki utrudniają pielęgniarkom i lekarzom wstępną diagnozę stanów depresyjnych i większe zaangażowanie.
Okres starości, choroby, umierania to szczególnie uprzywilejowany czas otwierania się na łaskę i pojednania z Bogiem. Niestety, nierzadko jest to czas przeżywany w smutku, poczuciu bycia niepotrzebnym, utraty sensu życia. Diametralnie stany te ulegają zmianie, kiedy człowiek doświadczy obecności miłującego Boga i uświadomi sobie autentyczność obietnicy życia wiecznego, zaczynie dostrzegać głębszy sens schyłku ziemskiej egzystencji.